ชื่อวิทยาศาสตร์ : Sapindus rarak DC.
ชื่อวงศ์ : Sapindaceae
ส่วนที่ใช้เป็นยา : ผลแก่
ลักษณะภายนอก :
ผลแก่จะแห้ง ค่อนข้างกลม เส้นผ่าศูนย์กลางราว 1.5-2 ซม. ผิวของผลย่น เปลือกแห้งสีน้ำตาลเข้มเกือบดำ ผลมี 3 พู ส่วนใหญ่จะฝ่อไป 1 หรือ 2 พู เนื้อเหนียว ใส สีน้ำตาล เมล็ดกลมสีดำ เป็นมันเนื้อผลมีรสขมหวาน
รสยาและสรรพคุณยาไทย :
รสขม แก้กาฬภายใน แก้พิษไข้ ดับพิษไข้ ลูกต้มแล้วเกิดฟอง สุมหัวเด็ก แก้หวัด แก้รังแค ใช้ซักผ้าและสระผมได้
รูปแบบและขนาดวิธีใช้ยา :
- รักษาชันตุ
ใช้ผล 4-5 ผล แกะเอาแต่เนื้อ ต้มกับน้ำประมาณ 1 ถ้วย ใช้น้ำทาที่ศีรษะที่เป็นชันตุวันละ 2 ครั้ง เช้า เย็น หรือใช้เนื้อ 1 ผล ตีกับน้ำสะอาดจนเป็นฟอง ใช้สระผมที่เป็นชันตุวันละ 1 ครั้ง จนกว่าจะหาย
- รักษาผิวหนังพุพอง น้ำเหลืองเสีย
ใช้ผล 10-15 ผล ต้มกับน้ำพอประมาณ นำเฉพาะน้ำมาชะล้าง หรือแช่บริเวณที่เป็นแผลนาน 5 นาที ทั้งเวลาเช้าและเย็น
ข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ :
สารเคมีในลูกมะคำดีความ คือ Saponin, Emarginatonede, O-Methyl-Saponin เป็นต้น ส่วนสรรพคุณแก้ชันนะตุ คาดว่าเกิดจากสาร Saponin
ที่มา :
ตำราแพทย์แผนโบราณทั่วไป สาขาเภสัชเวชกรรม โดย กองการประกอบโรคศิลปะสำนักงาน ปลัดกระทรวงสาธารณสุข