ขลู่

ชื่อวิทยาศาสตร์  : Pluchea indica (L.) Less.

ชื่อวงศ์                : Compositae

ส่วนที่ใช้เป็นยา   : ใช้ส่วนของต้นที่อยู่เหนือดิน ทั้งสดและแห้ง (นิยมใช้เฉพาะใบ)

ลักษณะภายนอก :

ใบรูปไข่กลับ กว้าง 1-5 เซนติเมตร ยาว 2.5-10 เซนติเมตร ปลายใบมน ปลายใบมีขนาดใหญ่กว่าโคนใบ โคนใบสอบ ขอบใบหยักแบบฟันเลื่อย โดยรอบมีขนขาวๆปกคลุม ก้านใบสั้นมาก เนื้อใบบาง แผ่นใบเรียบเป็นมัน ใบค่อนข้างแข็งและเปราะ รสหอมฝาดเมาเค็ม มีกลิ่นหอมฉุน ใบเมื่อนำมาผึ่งให้แห้ง จะมีกลิ่นหอมคล้ายกลิ่นน้ำผึ้ง ใช้ชงดื่มแทนชา

รสยาและสรรพคุณยาไทย :

สรรพคุณขับปัสสาวะ แก้ปัสสาวะพิการ

รูปแบบและขนาดวิธีใช้ยา :

ขับปัสสาวะ ใช้วันละ 1กำมือ (สดหนัก 40-50 กรัม แห้งหนัก 15-20 กรัม) หั่นเป็นชิ้นๆ ต้มกับน้ำ รับประทานวันละ 3 ครั้ง ก่อนอาหาร ครั้งละ 1 ถ้วยชา (75 มิลลิลิตร)

ข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ :

ใบขลู่ประกอบด้วยสารประเภทเกลือแร่เช่น Sodium chloride สารโปแตสเซียม และมีสารกลัยโคไซด์ อัลคาลอยด์

ที่มา :

ตำราแพทย์แผนโบราณทั่วไป สาขาเภสัชเวชกรรม โดย กองการประกอบโรคศิลปะสำนักงาน ปลัดกระทรวงสาธารณสุข